Podstawowymi objawami palucha koślawego są dolegliwości bólowe w okolicy stawu śródstopno-paliczkowego palucha, zgrubienia naskórka powstałe na skutek długotrwałego nacisku oraz zniekształcenia stopy, prowadzące do ograniczenia wydolności chodu i znacznych trudności z doborem obuwia. Zniekształcenie koślawe palucha i związana z tym deformacja kości śródstopia to schorzenia, które są nie tylko problemem kosmetycznym. Paluch koślawy niepoddany leczeniu może doprowadzić do poważnych dolegliwości z chodzeniem, gdyż zmianie ulega biomechanika stopy, a mięśnie i więzadła stabilizujące stopę są mniej wytrzymałe. Dlatego też należy dobrać właściwe leczenie, odpowiednie do stopnia deformacji palucha, aby zapobiec poważnym i nieodwracalnym powikłaniom. Postępowanie lecznicze zależy od wielu czynników takich jak stopień zniekształcenia, wiek oraz inne dolegliwości towarzyszące halluksom. Operacja korygująca deformację koślawą palucha jest konieczna kiedy nie pomagają zachowawcze metody leczenia, występują znaczne dolegliwości bólowe, a postępująca deformacja może prowadzić do zmian zwyrodnieniowych w stawach kolanowych i biodrowych.
Obecnie stosowane są zaawansowane metody leczenia operacyjnego, które dają możliwość szybkiego powrotu do zdrowia. Rodzaj zastosowanej techniki zależy od stopnia deformacji palucha i pozostałych elementów stopy. Wszystkie zabiegi przeprowadzane są w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym w zależności od stanu zdrowia pacjenta. Znanych jest wiele procedur operacyjnego leczenia halluksów, co daje możliwość jak najlepszego dobrania rodzaju zabiegu do potrzeb pacjenta. Operacje halluksów można podzielić na zabiegi wykonywane na tkankach miękkich (mięśniach, więzadłach) i na tkankach kostnych (m.in. zabiegi korekcyjne i kości śródstopia). Zabiegi na tkankach miękkich są stosowane w przypadku niewielkich deformacji palucha, są przy tym mniej inwazyjne i umożliwiają szybszy powrót do normalnego chodzenia. Jednak w tym przypadku jest większe ryzyko nawrotu deformacji. Zabiegi kostne są bardziej obciążające dla pacjenta, ale umożliwiają lepszą korekcję halluksów oraz zmniejszają ryzyko nawrotu deformacji. Wadą jest dłuższy okres rehabilitacji, który trwa średnio 6 tygodni.
